လူ တစ္ေယာက္ဟာ သက္မဲ့ မွဲ ့ေလးတစ္လံုးကို ဂရုစိုက္ ေၾကာက္ရြံ ့ေနရမွာတဲ့လား။ ကိုယ္ ဖန္တီး ရယူခဲ့တာ မဟုတ္ပဲ သဘာ၀တရားက ဖန္တီးေပးထားတဲ အရာတစ္ခု အတြက္ ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ မွာတဲ့လဲ။ သူမရဲ့ ညာဘက္ မ်က္၀န္း ေအာက္တည့္တည့္မွာ ရွိတဲ ထင္ရွား မည္းနက္တဲ့ မွဲ ့တစ္လံုး ရွိေန ျခင္းကို လူေတြက မေကာင္းဘူးလို ့ ယူဆၾကတယ္။ ကိုယ့္ရဲ့ ခ်စ္သူ၊ ကိုယ္နဲ ့ယူမဲ့ ေယာက်ာ္းကို ထိခိုက္ တတ္တယ္တဲ့ေလ။
“ေမပန္းဖူး” ဆိုတဲ့ သူမ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဒါကို အယံုအၾကည္ခဲ့။ သူမနဲ ့ ဆန္ ့က်င္စြာ ပတ္၀န္း က်င္နဲ ့ သူမရဲ့ ေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအ၀ိုင္း ေတြကေတာ့ စြဲၿမဲစြာ ယံုၾကည္ ေနၾကျပန္တယ္။ ကေလး ဘ၀ထဲက သူမ မ်က္ႏွာမွ တစ္ခုတည္းေသာ မွဲ ့နက္ေလးကို ျမင္တိုင္း လူေတြက အဲဒီလိုမ်ဳိး ေျပာတတ္ ၾကတာကို ၾကားရဖန္မ်ားလာေတာ့ သူမ စိတ္ပ်က္မိသည္။ အရြယ္ ေရာက္လာေတာ့လည္း စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ အနည္းငယ္ ျဖစ္မိတာကလြဲလို ့ ဘာမွ ထူးၿပီး မခံစားရေတာ့ပါ။
သူမ ကိုယ္တိုင္ ေမ့ေလ်ာ့ ထားခဲ့ေသာ မွဲ ့နက္ေလးသည္ သူမဘ၀ တည္ၿငိမ္ေနခ်ိန္ၾကမွ သူမကို ရိုက္ခတ္ကာ ေျပာင္းလဲ ေစခဲ့ေတာ့သည္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူမ ကိုယ္တိုင္ ထိုမွဲ ့နက္ေလးကို နာၾကည္း မုန္းတီးခဲ့ေလၿပီ။
ေမပန္းဖူး ဘ၀မွာ မျပည့္စံုျခင္း ဆိုတာ ၾကားဖူး နား၀ပင္ မရွိခဲ့ပါ။ ရွားပါးေသာ ေဆြမ်ိဳး အသိုင္း အ၀ိုင္း အလယ္မွာ ဦးစားေပး အဆင့္တစ္ ေနရာမွာ ရွိေနခဲ့သည္။ လိုတရေနေသာ ဘ၀မွာ ေငြကို ေရလို သံုးၿပီး အလွဆံုး ျပင္ဆင္ကာ ကိုယ္တိုင္ ကားေမာင္းၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေနတတ္ေသာ သူမ အနားမွာ ခ်စ္ခင္ သူေတြ ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ ေနခဲ့သည္။ ေခ်ာေမာ လွပေသာ သူမ မ်က္ႏွာေပၚက မွဲ ့နက္ကေလး ကပင္ သူမ အလွကို ထူးျခားေစခဲ့သည္။
ထိုမွဲ ့ေလးကို ပတ္၀န္းက်င္ (အထူးသျဖင့္ မိန္းကေလးမ်ား) က မေကာင္း ေၾကာင္း ေျပာၾကေပမဲ့ အယူမသည္းတတ္ေသာ ေယာက်ာ္းေလးမ်ားကေတာ့ ထိုမွဲ ့ေလးကိုပင္ စြဲလမ္းရပါ သည္တဲ့။
သူမကေတာ့ သူမ၏ မွဲ ့အတြက္ ထူးထူး ေထြေထြ ခံစားခ်က္ မရွိေပ။ ကိုယ္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေယာက်ာ္းေတြကို ထိခိုက္ တတ္သည္ ဆိုေသာ အယူအဆကို မွန္ မမွန္ စမ္းသပ္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ႏွင့္ ရည္းစားမ်ားစြာ သူမ ထားျဖစ္ခဲ့သည္။
သူမကေတာ့ သူမ၏ မွဲ ့အတြက္ ထူးထူး ေထြေထြ ခံစားခ်က္ မရွိေပ။ ကိုယ္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေယာက်ာ္းေတြကို ထိခိုက္ တတ္သည္ ဆိုေသာ အယူအဆကို မွန္ မမွန္ စမ္းသပ္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ႏွင့္ ရည္းစားမ်ားစြာ သူမ ထားျဖစ္ခဲ့သည္။
ငယ္ခ်စ္ဦးကို တစ္သက္မေမ့ဘူးလို ့ ေျပာၾကေပမဲ့ သူမကေတာ့ ပထမဦးဆံုး အခ်စ္ဦး ႏွင့္ပတ္ သက္၍ ဘာမွ မခံစားခဲ့ရပါ။ သူ ့ကို အမွန္တကယ္ မခ်စ္ခဲ့လို ့ပဲ ျဖစ္မည္ ထင္သည္။ သူမနဲ ့ လမ္းခြဲၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ သူ တပ္မေတာ္ထဲ ၀င္သြားခဲ့သည္။ သူနဲ ့ ေ၀းကြာၿပီး ေနာက္ပိုင္း သူမ ရည္းစားေတြ ထပ္ထားခဲ့ျပန္သည္။ သူမႏွင့္ တြဲသြား တြဲလာ လုပ္ရံုကလြဲၿပီး ထိုေယာက်ာ္းမ်ားကို သူမ ဘာအခြင့္အေရး မွ မေပးခဲ့ပါ။ အေၾကာင္းျပခ်က္ မရွိပဲ သူမကသာ စတင္ စြန္ ့ခြာ ခဲ့တာ ျဖစ္သည္။
ထိုသူမ်ားမွာ သူမႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဘာမွ ထိခိုက္မႈ မရွိေၾကာင္း သိလာရခ်ိန္မွာေတာ့ ခ်စ္တမ္း ကစားေနျခင္းကို သူမ ရပ္လိုက္ေတာ့သည္။ သူမရဲ့ မွဲ ့ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေျပာေနၾကတာကို အစထဲက ယံုၾကည္ခဲ့တာ မဟုတ္ေပ။ အဓိပၸါယ္ မရွိ ေျပာေနျခင္းဟုသာ ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့သည္။ ရယ္စရာ အျဖစ္ပင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ျပန္ေျပာျပခဲ့သည္။
“နင္ မခ်စ္ပဲနဲ ့ ဘာလို ့ ရည္းစားေတြ အမ်ားႀကီး ထားရတာလဲ ပန္းဖူးရယ္”
သူငယ္ခ်င္းမ်ားက သူမ ရည္းစားမ်ားျခင္းကို အျပစ္တင္စြာ ေျပာၾကသည္။
“ဒါကေတာ့ ငါ့ ခံယူခ်က္နဲ ့ ငါေပါ့ဟာ။ နင္တို ့ပဲ ေျပာၾကတယ္ေလ။ ငါ့မွာရွိတဲ့ မ်က္ရည္ခံမွဲ ့က ကိုယ့္ခ်စ္သူ၊ ကိုယ္နဲ ့ယူမဲ့သူကို ခိုက္တတ္တယ္ဆို။ ဟုတ္ေနခဲ့ရင္ ငါ ခံစားရၿပီေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ငါ တကယ္ မခ်စ္တဲ့သူေတြနဲ ့ မွန္မမွန္ စမ္းသပ္ၾကည့္ခဲ့တာ။ ၾကည့္ေလ. . သူတို ့ဘာမွ မျဖစ္ၾကဘူး။ ငါ့အတြက္ စိတ္ခ် သြားရတာေပါ့။”
သူမ မွာေတာ့ ခိုင္လံုေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ ရွိခဲ့ပါသည္။
“နင့္ စမ္းသပ္မႈကလည္း မဟန္လိုက္တာ ပန္းဖူးရယ္”
“မေကာင္းမွန္းေတာ့ ငါလည္း သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ ရိုက္ခတ္မႈေၾကာင့္ ငယ္ငယ္ထဲ က ရင္ထဲကို ေရာက္ေနတဲ့ အစြဲတစ္ခုဟာ မဟုတ္ပါလား ဆိုတာ ေသခ်ာသြားတာေပါ့။ မယံုၾကည္ေပမဲ့ ပတ္၀န္းက်င္က ေျပာၾကဖန္မ်ားလာေတာ့ ရင္ထဲ ထင့္ေနရတာ။ အခုေတာ့ ငါ လြတ္ေျမာက္ပါၿပီ။”
“နင္ရဲ့ မွဲ ့ကို ဖ်က္လိုက္ပါလား၊ အခုေခတ္မွာ အလြယ္တကူ ဖ်က္လို ့ရေနတာပဲ”
“ဘာလို ့ ဖ်က္ရမွာလဲ။ အေမေမြးထားတဲ့ ရွိပါေစ။ မေရရာတဲ့ အယူအဆ တစ္ခုကို ငါက ဘာလို ့ ႀကိဳတင္ေၾကာက္ရြံ ့ၿပီး အရွဳံးေပး ရမွာလဲ။”
“နင့္ ခံယူခ်က္က တစ္မ်ိဳးပဲဟာ”
“ဆိုပါေတာ့ဟာ”
“နင္ တကယ္ ခ်စ္တဲ့သူနဲ ့ ေတြ ့ရင္ေရာ လက္ထပ္မွာလား”
“လက္ထပ္ မွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ငါ့ ခ်စ္သူက ငါ့ထက္ အသက္ ႀကီးရမယ္။ ထက္ျမက္ရမယ္။ အရာရာ မွာ ငါ့ အေပၚ ဦးေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိရမယ္။ ငါက သူ ့ရဲ့ စီမံမႈ ေအာက္မွာ ငါ့ ဘ၀ကို ရွင္သန္ခ်င္တာ။ ”
သူမရဲ့ စိတ္ကူးထဲက ခ်စ္သူ ပံုစံဟာ ဒါပါပဲ။ ခ်မ္းသာဖို ့၊ ရုပ္ေခ်ာဖို ့ မလိုဘူး။ သူမလို ခပ္ဆိုးဆိုး ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ေအာင္ ပံုစံ ေျပာင္းႏိုင္စြမ္း ရွိရင္ ေတာ္ၿပီ။
************************
သူမ ရည္းစားလည္း ထပ္မထားေတာ့ သလို မွဲ ့ေလး အေၾကာင္းကိုလည္း ေမ့ေနခ်ိန္မွာမွ သူမထံ ကို ေရွ ့ေျပး နမိတ္ဆိုး တစ္ခု ေရာက္ရွိ လာခဲ့သည္။ သူမရဲ့ ရည္းစားဦး ကိုသန္ ့ဇင္ တစ္ေယာက္ ေရွ ့တန္း တိုက္ပြဲ တြင္ က်ဆံုးသြားၿပီ ဆိုေသာ သတင္းပင္ ျဖစ္သည္။ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ ဆံုးပါးသြားလို ့ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရံုကလြဲၿပီး ထူးထူးျခားျခား ထိထိခိုက္ခိုက္ မခံစားခဲ့ရပါ။
ေနာက္ထပ္ ၃လ အၾကာမွာ သူမရဲ့ တတိယေျမာက္ ရည္းစားျဖစ္ခဲ့သူ ၿဖိဳးအာကာႏွင့္ ၿမိဳ ့ထဲ စတိုး ဆိုင္တစ္ခုမွာ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ျပန္ဆံု ေတြ ့ရသည္။ အဆင္သင့္ ပါလာတဲ့ သူ ့ရဲ့ မဂၤလာေဆာင္ ဖိတ္စာကို ေပးရင္း သူမကို မဂၤလာ ေဆာင္ လာျဖစ္ေအာင္ လာဖို ့ သူ ေျပာသည္။ ေနာက္ၿပီး သူမကို ခုခ်ိန္ထိ တစ္ေယာက္ ထဲလား၊ မေျပာင္းလဲ ေသးဖူးလားလို ့ ေမးတာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ထဲပဲ ပိုေကာင္းပါတယ္ လို ့ ျပန္ေျပာရင္း ႏွစ္ေယာက္ အတူ ရိုးသားစြာ ရယ္ေမာ မိခဲ့ေသးသည္။ သူမတို ့ ႏွစ္ေယာက္ ျပန္လည္ ဆံုေတြ ့ခ်ိန္မွာ မိတ္ေဆြ အေနႏွင့္ ရိုးသားစြာ စကားေျပာ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာကို သူမ က်ိန္တြယ္ ေျပာ၀့ံပါသည္။
သူမႏွင့္ လမ္းခြဲၿပီး ထြက္ခြာသြားတဲ့ ၿဖိဳးအာကာ တစ္ေယာက္ လမ္းျဖတ္ကူးရင္း သူမ မ်က္စိေရွ ွ ့ မွာပဲ ကားတိုက္ ခံလိုက္ရျခင္းဟာ သူမအတြက္ ဒုတိယအႀကိမ္ ကံဆိုးျခင္းဆိုတာ သူမ လံုး၀ မသိခဲ့ပါ။ ေက်ာခိုင္း လွည့္ထြက္သြားတဲ့ တဒဂၤ အတြင္းမွာပဲ ဆိုးရြားတဲ့ ကံၾကမၼာဟာ ၿဖိဳးအာကာ အေပၚ သက္ေရာက္ ေစခဲ့ၿပီ။ အနားကို အေျပးသြားရင္း ပတ္၀န္းက်င္မွ လူအခ်ိဳ ့ရဲ့ အကူအညီနဲ ့ သူ ့ကို ေဆးရံု ပို ့ေပးခဲ့သည္။ အနီးနား ၀န္္းက်င္မွာ သူႏွင့္ သိသူမွာ သူမ တစ္ေယာက္သာ ရွိတာမို ့ ေဆးရံုကို ပို ့ေပးခဲ့ မိတာ သူမ မွားသလား။ သူမ မေတြးတတ္ပါ။
ေဆးရံု ေရာက္ေတာ့ ၿဖိဳးအာကာ အသက္ မရွိေတာ့။ သူ ့မိဘေတြထံ ဖုန္းဆက္ အေၾကာင္းၾကား ရျပန္သည္။ သူတို ့ ေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ သူမ တာ၀န္ေက်ၿပီ။ ျပန္ဖို ့ ႏႈတ္ဆက္ခ်ိန္မွာ အခုမွ သတိတရ ေမာ့ၾကည့္လာေသာ မ်က္၀န္းမ်ား၊ သူမကို မွတ္မိ သြားခ်ိန္မွာ ထိုမ်က္၀န္းမ်ား ဘာေၾကာင့္ အေရာင္ ေျပာင္းလဲသြားရလဲ ဆိုတာ သူမ နားမလည္ပါ။
အငို မ်က္၀န္းႏွင့္ မိန္းကေလး တစ္ဦး သူမ အနား ေရာက္လာခဲ့သည္။ ဂရုဏာသက္စြာ ေငးၾကည့္ ေနမိစဥ္မွာပဲ
“ရွင္က ကိုကို ့ကို လက္ထပ္ခါနီးမွ ျပန္ၿပီး ျမဴဆြယ္ေနတာကိုး။ မုန္းတယ္။ ရွင့္ကို ကၽြန္မ အရမ္း မုန္းတယ္။ ကိုကို ေသရတာ ရွင့္ေၾကာင့္”
မထင္မွတ္ထားတဲ့ စြပ္စြဲခ်က္ရဲ့ အဆံုး သူမရဲ့ ညာဖက္ ပါးျပင္ကို အရွိန္ျပင္းစြာ ထိခတ္ သြားတဲ့ ရိုက္ခ်က္။ စိတ္လိုက္ မာန္ပါ ျပန္ရိုက္ဖို ့ ရြယ္လိုက္မိတဲ့ လက္ကို ေလထဲမွာပဲ ရပ္တန္ ့ၿပီး သူမတို ့အနားမွ အေ၀းဆံုး သို ့သာ ေျပးထြက္လာမိသည္။
အသိမဲ့စြာ ေျပးထြက္လာေသာ သူမဟာ ေဆးရံု အျပင္ဘက္ ကားလမ္းမေပၚ အေရာက္ ေအာ္ဟစ္သံ၊ ကားဘရိတ္သံႏွင့္ အတူ နာက်င္မႈကိိုသာ ေနာက္ဆံုး ခံစားလိုက္ရေတာ့သည္။ ျပန္သတိရ လာခ်ိန္မွာေတာ့ သူမႏွင့္ မရင္းႏွီးေသာ ပတ္၀န္းက်င္ တစ္ခုမွ ကုတင္ တစ္ခုေပၚ ေရာက္ရွိ ေနခဲ့သည္။ သူမ ဘာေတြ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သလဲ။ မ်က္လံုးမ်ားကို ဖြင့္ၾကည့္ခ်ိန္မွာေတာ့ စိုးရိမ္တႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနေသာ သူမ မသိေသာ ခ်ာတိတ္ တစ္ေယာက္ကို ေတြ ့ရသည္။ ရုတ္တရက္ ထလိုက္စဥ္ မူးေနာက္သြားတာ ေၾကာင့္ ျပန္လွဲ ခ်လိုက္ရသည္။
“မထပါနဲ ့အံုး မမရယ္။ မမရဲ့ အိမ္ကို အေၾကာင္းၾကားေပးပါ့မယ္။ မမ ေဆးရံု၀င္းထဲက ေျပးထြက္ လာၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ ကားကို ၀င္တိုးတာ။ ဒဏ္ရာ ႀကီးႀကီးမားမားေတာ့ မရပါဘူး။ လန္ ့ၿပီး သတိလစ္သြား တာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္ကို ေခၚလာၿပီး ဆရာ၀န္ ျပထားပါတယ္။ ခဏေနရင္ သက္သာသြားမွာပါ”
အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ အေၾကာင္းၾကား ခိုင္းၿပီး့ မၾကာခင္မွာပဲ အိမ္မွ လိုက္လာၾကသည္။ ေျခေထာက္ ေကာင္းေကာင္း မေထာက္ႏိုင္တာက လြဲၿပီး သူမမွာ ဘာ ဒဏ္ရာမွ မရွိပါ။ စိတ္ထိခိုက္လြန္းၿပီး သတိေမ့ သြားျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ျဖစ္ခဲ့သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ား အတြက္ သူမ စိတ္ထိခိုက္ စြာ အိမ္တြင္း ပုန္းေနမိသည္။
ၿဖိဳးအာကာႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ၾကားရသည္ကေတာ့ သူသည္ သူမကို အလြန္ ခ်စ္၍ သူမရဲ့ မွဲ ့ နက္ ကေလးကို စြဲလမ္းခဲ့သည္တဲ့။ သူ ့မိဘေတြက ထိုမွဲ ့သည္ ခိုက္တတ္သည္ဟု ဆိုကာ သူမႏွင့္ သေဘာ မတူေသာ္လည္း သူက ေနာက္မဆုတ္ခဲ့။
သူမက သူ ့ကို ပစ္ခြာသြားေတာ့လည္း သူမကို တမ္းတလ်က္ ရွိေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ ယခု မိန္းကေလးကို မိဘေတြ စီစဥ္၍ ယူရေသာ္လည္း မခ်စ္ခဲ့ပါ။ သူမႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဒိုင္ယာရီထဲ ေရးထားးသမွ်ကို သူႏွင့္ လက္ထပ္မည့္ မိန္းကေလးက ေတြ ့ရွိကာ ၿဖိဳးအာကာ ေသဆံုးမႈသည္ သူမ ပေရာဂ မကင္းသလို ေျပာဆိုေနခဲ့သည္။ ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း သူမ ႏွင့္ ျပန္ဆံုစည္းမိ၍ အခုလို အျဖစ္ဆိုးမ်ိဳး ႀကံဳေတြ ့ရတာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေနၾကတာ သူမ ဘာမွ မၾကား ခ်င္ေတာ့ပါ။
သူမရဲ့ မွဲ ့ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပတ္၀န္းက်င္၏ အယူသည္းမႈကို နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ရသည္။ ကိုသန္ ့ဇင္ ဆံုးပါးသြားစဥ္ကေရာ သည္လိုပဲ ေျပာၾကသလား ဆိုေသာ အေတြးမ်ားႏွင့္အတူ သူမ တစ္ေယာက္ထဲ ခ်ာခ်ာလည္ ေနခဲ့သည္။
************************
“ခ်ာတိတ္” လို ့ သူမ နာမည္ ေပးထားေသာ ေနမ်ိဳးႏိုင္ ကေတာ့ မၾကာခဏ ဆိုသလို သူမ အိမ္ သို ့ေရာက္ရွိ လာတတ္သည္။ မိဘခ်င္း တိုက္ဆိုင္စြာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ေနျခင္းကလည္း သူမတို ့ ရင္းႏွီးမႈကို ပိုမို ျမန္ဆန္ သြားေစခဲ့သည္။
အယူ မသည္းတတ္ေသာ သူ ့မိဘမ်ားက သူမကို သမီးအျဖစ္ လိုခ်င္ပါသည္ဟု ကမ္းလွမ္းလာ ၾကသည္။ ျငင္းစရာ မရွိေသာ အေျခအေနမွာ သူမတို ့ ႏွစ္ေယာက္ကို ေစ့စပ္ ေပးခဲ့ၾကသည္။ ေနမ်ိဳးႏိုင္ ရဲ့စြဲလမ္းမႈ အရိပ္အျမြက္မ်ားကို ခံစားရေပမဲ့ ခ်စ္ရမွာ သူမ ေၾကာက္လန္ ့ေနခဲ့သည္။ မယံုေပမဲ့ တိုက္ဆိုင္ စြာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ ကိစၥကလည္း ပူပူေႏြးေႏြးပင္ ရွိေနေတာ့ သူ ့ကို ျပန္ခ်စ္ဖို ့ မစဥ္းစားရဲေပ။ သံေယာ ဇဥ္ေတာ့ ရွိေနခဲ့သည္။ ဒါေပမဲ့ သူမ စိတ္ကူးထဲမွ ခ်စ္သူ ပံုစံႏွင့္ေတာ့ တျခားစီ ျဖစ္လို ့ေနခဲ့သည္။
“မမ”ဟု ႏႈတ္ဖ်ားက မခ်တမ္း ေခၚေနတတ္ေသာ၊ သူမ မ်က္ႏွာ ညိႈးေနလွ်င္ မေနတတ္ေအာင္ ပ်ာယာခတ္ ေနတတ္ေသာ၊ အရာရာကို သူမကို တိုင္ပင္ၿပီး သူမ ခြင့္ျပဳမွ လုပ္တတ္ေသာ၊ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ သည္ သူမ ဘ၀ကို ဘာမ်ား ဦးေဆာင္ႏိုင္မွာတဲ့လဲ။
ဒါေပမဲ့ သူမထက္ ၄ႏွစ္ခန္ ့ငယ္ေသာ၊ လိမၼာေသာ၊ ရိုးသား သန္ ့စင္ေသာ၊ “ခ်ာတိတ္” လို ့ေခၚ လွ်င္ စိတ္ဆိုးေသာ၊ “ေမာင္”လို ့ေခၚမွ သေဘာက်တတ္ေသာ ထိုေကာင္ေလးကို တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ သူမ သိပ္ခ်စ္လာမိေတာ့သည္။ နည္းနည္းပါးပါး ပင္ပန္းရံုျဖင့္ မ်က္ႏွာေလး ျဖဴေဖ်ာ့ ေနတတ္ေသာ သူ ့ကို သူမ က စိုးရိမ္တႀကီး ေမးတိုင္း
“ေမာင္ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး မမရာ၊ တခါတေလ ေခါင္းမူးၿပီး အားနည္းတတ္တာပါ”
ဒီစကား တစ္ခြန္းကိုသာ သူ အၿမဲ ေျပာခဲ့သည္။ အၿမဲတမ္းလည္း ျဖစ္မေနတတ္။ တခါတရံသာ။ သီတင္း ကၽြတ္လွ်င္ လက္ထပ္ဖို ့ ရက္သတ္မွတ္ ျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ အတိတ္က အေၾကာင္းမ်ားကို ျပန္ေျပာ ျပဖုိ ့ သူမ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ သူမ စကားစ ရံုပင္ရွိေသးသည္။ သူက . . .
“ဒီအေၾကာင္းေတြ ေမာင္ အားလံုး သိၿပီးသား မမ။ မမကို ေဆးရံုေရွ ့မွာ ေတြ ့ၿပီးထဲက မမမွာ အေၾကာင္း တစ္စံုတစ္ရာ ရွိမယ္ဆိုတာ သိတယ္။ အားလံုး စံုစမ္းၿပီးခဲ့ၿပီ။ ဒါေတြကို ေမ့လိုက္ပါေတာ့ မမရယ္။ ေမာင္ အယူမသည္းတတ္ပါဘူး။”
သူမ ၀မ္းသာ ၀မ္းနည္း ခံစားရၿပီး ဘာျပန္ေျပာရမယ္မွန္း မသိေပ။
“မမကို စေတြ ့ထဲက ေဟာဒီမွဲ ့နက္ေလးကို ခ်စ္ခဲ့တာ”
“မခ်စ္နဲ ့”
သူမ ထိတ္လန္ ့တၾကီး ေအာ္လိုက္မိသည္။ မခ်စ္ပါနဲ ့။ မခ်စ္ၾကပါနဲ ့။ မွဲ ့ကို ဖ်က္ပစ္မည့္ သူမ စိတ္ကူးကို ေမာင္က လက္မခံခဲ့ပါ။ သည္လိုနဲ ့ ဒီအတိုင္း ထားလိုက္ေတာ့သည္။
************************
သူမတို ့ ဘ၀မွာ အဆင္မေျပမႈ ဆိုတာ မရွိခဲ့ပါ။ ခန္း၀င္ ပစၥည္းေလးေတြ စုေဆာင္းရင္း၊ ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္ မႈေတြ ျပဳလုပ္ေနၾကသည္။ ေမာင္ကလည္း ညေနပိုင္းတြင္ Diploma သင္တန္း တစ္ခု တက္ေန ခဲ့သည္။ မဂၤလာပြဲ အတြက္ ႏိုင္ငံျခားမွ ေမာင့္ အမ်ိဳးေတြ ေရာက္ရွိ လာသျဖင့္ ဒီေန ့ တစ္ေန ့လံုး ေမာင္ မအားလပ္ေပ။ သူတို ့ကို ေလဆိပ္မွာ သြားႀကိဳ၊ သူတို ့ သြားခ်င္ေသာ ေနရာေတြ လိုက္ပို ့ႏွင့္ တေနကုန္ ပင္ပန္းေနသည္။ ညေန သူမဆီ ေရာက္လာေတာ့
“ေမာင္ ဒီေန ့ သင္တန္းရွိတယ္ မဟုတ္လား။ ဘာလို ့မသြားတာလဲ။”
“ဒီေန ့ ပင္ပန္းလို ့ မသြားေတာ့ဘူး။ မမနဲ ့ စကား ေျပာၿပီးရင္ အိမ္ ျပန္နားေတာ့မယ္။”
“ဟိတ္ . . မပ်င္းရဘူးေလ။ မနက္ျဖန္ သင္တန္းမွာစာေမးပြဲ အစမ္း ေျဖရမွာဆို။ ဒီေန ့ ေက်ာင္း တက္မွ ျဖစ္မွာေပါ့ ေမာင္ရဲ့။ သြားပါကြာ။ လိမၼာပါတယ္။ ေက်ာင္းဆင္းရင္ မမကို ၀င္ေခၚ။ ေမာင္တို ့အိမ္ မမ လိုက္ၿပီး ဧည့္သည္ လိုက္ေတြ ့မယ္။”
“မမ သြားခိုင္းလို ့သာ သြားရတာ။ ေမာင္ မသြားခ်င္ဘူး။”
မထခ်င္၊ ထခ်င္ႏွင့္ ထၿပီး သူမ လက္ကို ထိရံုေလး နမ္းကာ ေမာင္ ထြက္သြားခဲ့သည္။ ႀကိဳတင္ သိျမင္ ႏိုင္စြမ္းအားသာ သူမမွာ ရွိေနခဲ့ရင္ သည္လို တိုက္တြန္းမိမည္ မထင္ပါ။ သူမ အိမ္ထဲမွာ စာထိုင္ ဖတ္ေနစဥ္ ဖုန္းျမည္လာခဲ့သည္။
“မမ .. ေမာင္ ေခါင္း အရမ္း မူးေနတယ္။ ျပည္လမ္း ( . .) နားကို လိုက္ခဲ့ပါေနာ္။”
ေျပာၿပီး ဖုန္း က်သြားသည္။ သူ ေခါင္းမူးတတ္မွန္း သိရက္ႏွင့္ သူမ အတင္း လႊတ္မိပါလား။ သူမ စိုးရိမ္စြာနဲ ့ သူ ့ အိမ္ကို အေၾကာင္းၾကားကာ လိုက္လာေတာ့ သူေျပာတဲ့ ေနရာမွာပဲ ကားကို ေတြ ့ရ သည္။ ကား လက္ကိုင္ေခြေပၚ ေမွာက္အိပ္ေနတာေၾကာင့္ အသာ လႈပ္ႏႈိးလိုက္တဲ့ အခါ ေဘးကို ေခြလဲ က်သြားေတာ့သည္။ အို.. .. သူ သတိလစ္ေနတာပါလား။ ကားေမာင္းသူ ေနရာတြင္ ၀င္ထိုင္ရင္း ေဆးရံု သို ့ အတင္း ေမာင္းထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။
ေဆးရံုမွ တာ၀န္က် ဆရာ၀န္က စမ္းသပ္ၿပီး
“ညီမေလး စိတ္ခိုင္ခိုင္ ထားပါ။ သူ လြန္ခဲ့တဲ့ နာရီ၀က္ အတြင္းကပဲ Heart Attack နဲ ့ ဆံုးသြား ခဲ့ပါၿပီ။”
“ရွင္”
လြန္ခဲ့ေသာ နာရီ၀က္က သူမဆီကို ေမာင္ ဖုန္းဆက္ ခဲ့ေသးသည္။ ဒါဆိုရင္ ဖုန္းေျပာ အၿပီးမွာပဲ
“ေမာင္”
ေမာင့္ရဲ့ ကုတင္ေဘးမွာ သူမ ေခြကနဲ လဲက် သြားေတာ့သည္။
************************
ကမ္းေျခမွ လိႈင္းပုတ္သံတို ့ကို စည္းခ်က္မွန္မွန္ ၾကားေနရသည္။ ဒါေပမဲ့ သူမ ရင္ထဲမွ ေပါက္ကြဲ ေနသံ ေလာက္ မဆူညံေပ။ ဒီေန ့ ဆိုရင္ ေမာင္ ဆံုးပါး သြားခဲ့တာ (၂) ႏွစ္ ျပည့္ခဲ့ၿပီ။ တစ္ေန ့မွ ေမ့ မရခဲ့ ပါ ေမာင္။ ေမာင္ မရွိမွ ေမာင့္ကို ဘယ္ေလာက္ အထိ နက္ရိႈင္းစြာ ခ်စ္ခဲ့မိတယ္ ဆိုတာ သိခဲ့ ရပါတယ္ ေမာင္။
ေမာင့္ မွာ ေမြးရာပါ ႏွလံုးေရာဂါ ရွိေၾကာင္း သူမ လံုး၀ မသိခဲ့ပါ။ ေမာင္ကလည္း တစ္ခါမွ ေျပာမျပ ခဲ့ပါ။ သူမ်ားေတြ ေျပာသည္ ျဖစ္ေစ၊ မေျပာသည္ ျဖစ္ေစ၊ သူမကေတာ့ ေမာင္ ေသဆံုးရျခင္းကို သူမ ပေရာဂ မကင္းလို ့ မွတ္ယူခဲ့ပါသည္။ ခ်စ္ေသာ ေမာင္ တစ္ေယာက္ သူမကို ခြင့္လႊတ္ ႏိုင္ပါ့မလား။
မွန္ၾကည့္ေလတိုင္း ပါးျပင္ထက္မွ မွဲ ့နက္ေလးကို ျမင္တိုင္း ေမာင့္ မ်က္ႏွာကို ျမင္ေယာင္မိသည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုသန္ ့ဇင္ ႏွင့္ ၿဖိဳးအာကာ တို ့ရဲ့ ပံုရိပ္ေတြ၊ ပတ္၀န္းက်င္၏ စြပ္စြဲသံမ်ား၊ သူမေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာ ရယ္လို ့ ထိုးတတ္ေသာ လက္ညႈိးမ်ား၊
မွန္ကို ရိုက္ခြဲမိသည္က အႀကိမ္ႀကိမ္. . . .
မခံစားႏိုင္ေတာ့သည့္ အဆံုးမွာေတာ့ မ်က္ႏွာေပၚမွ မွဲ ့ကို သူမ ဖ်က္ပစ္ခဲ့ပါသည္။ ထို မွဲ ့ႏွင့္ ပတ္ သက္၍ ေနာက္ထပ္ အက်ိဳးဆက္မ်ားကို ထပ္မံ မခံစားခ်င္ေတာ့ပါ။ ထူးျခား အံ့ၾသဖြယ္ ေကာင္းတာက ဖ်က္လိုက္တဲ့ ညာဘက္က မွဲ ့ရဲ့ ေနရာအတိုင္း ဘယ္ဘက္ ပါးျပင္ေပၚမွာ မ်က္ရည္ခံမွဲ ့ တစ္လံုး ေနာက္ ထပ္ေပၚလာျခင္း ပင္ ျဖစ္သည္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ မဖ်က္လိုေတာ့ပါ။ ဘယ္သူ ့ကိုမွ ေမာင့္လို ထပ္ခ်စ္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္သလို၊ ဘယ္သူ ့ ့ကိုမွလည္း လက္မထပ္လိုေတာ့ပါ။ သူမေၾကာင့္ ဘယ္သူ ့ကိုမွ ထပ္မံ မထိခိုက္ ေစလိုေတာ့ေပ။ အမွန္ တကယ္ ထိခိုက္တာလား၊ တိုက္ဆိုင္တာလား မေျပာတတ္ေပမဲ့ သူမ သိပ္ေၾကာက္ သြားခဲ့ပါၿပီ။ သူမ၏ ခ်စ္ျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ ၾကည္ႏူးျခင္းမ်ား အားလံုးသည္ ေမာင္ႏွင့္ အတူ ေသဆံုး သြားခဲ့ပါၿပီ။
ေသာင္ျပင္မွာ သူမ ေရးထားတဲ့ “ေမာင္” ဆိုတဲ့ စာလံုးေပၚ ေရမ်ား ဖံုးလႊမ္းၿပီး ပ်က္သြားခဲ့ေပမဲ့ သူမ ႏွလံုးသားေပၚမွာ ေရးထိုးထားတဲ့ ေမာင့္ ပံုရိပ္ကေတာ့ သူမ အသက္ရွင္ ေနေသးသေရြ ့ ရွင္သန္ေန အံုးမွာပင္။
သူမ၏ ဘယ္ဘက္ ပါးျပင္မွ မွဲ ့နက္ေလးသည္လည္း. . . . . . . .
************************
သက္မဲ့ မွဲ ့တစ္လံုး၏ လႊမ္းမိုး ေျခာက္လွန္ ့မႈဒဏ္ကို သက္ရွိ သူမက ခုခံရန္ အင္အားမဲ့စြာ ရႈံးနိမ့္ ခံစား ခဲ့ရသည္။ ဒါေပမဲ့ သူမ နာၾကည္း မုန္းတီးေနေသာ ထိုမွဲ ့သည္ သူမႏွင့္ အတူတကြ ရွင္သန္ တည္ရွိ ေနအံုးမွာကေတာ့ သူမ၏ ၀ဋ္ေၾကြးပင္ ျဖစ္မည္ဟု . . . . .
(1994 ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ၊ ဖက္ရွင္ မဂၢဇင္း)
ေမဇူး
ေမဇူး
0 comments:
Post a Comment