ေနသည္ ပူျပင္းလြန္းလွသည္။ သူ ့ရင္မွ အပူကို မွီမည္ မထင္။ သားငယ္ ႏွစ္ေယာက္ ၏ က်ဴရွင္လခ မေပးႏိုင္ျခင္း အတြက္ က်ဴရွင္ မသြားခ်င္ဘူးဟု ျငင္းဆို ေနေသာ အသံမ်ား၊ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူ သမီးႀကီး ၏ အထူးထုတ္၀ယ္ရန္ ပူဆာသံ မ်ားကို ၾကားေယာင္မိျပန္သည္။ ေနာက္ၿပီး အထူးထုတ္ တစ္အုပ္၏ တန္ဘိုး ……….။
အလိုက္မသိတတ္ရန္ေကာဟုေတာ့ အျပစ္မျမင္ခ်င္ပါ။ ရံုးမွ အရာရွိေပါက္စ သူ ့လစာႏွင့္ အထက္တန္း စာေရး သူ ့ အမ်ိဳးသမီး ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းလစာတို ့က သားသမီး သံုးေယာက္ကို လူတန္းေစ့ ထားႏိုင္ေအာင္ မနည္းၾကိဳးစားရသည္။ အေၾကြးစာရင္းတို ့ကို မသိခ်င္ေတာ့၍ တခါတရံ အတိတ္ေမ့ေရာဂါပင္ ရခ်င္သည္။
သက္ျပင္းကို အသာခ်မိသည္။ ပိုက္ဆံေခ်းရန္ အကိုဆီ ေရာက္ေသာ္လည္း အေၾကာင္းမထူး။ ဆိုကၠားခ ကုန္တာသာ အဖတ္တင္သည္။ အျပန္ခရီးကို မစီးခ်င္ေပမဲ့ ဤလမ္းခရီးတြင္ ဆိုကၠားသာလွ်င္ ရွိျပန္သည္။ ဆိုကၠားသမားကေတာ့ ေနပူ ထဲတြင္ သီခ်င္းညည္း မပ်က္ေပ။ ၀ါသနာအတိုင္း သူ အနည္းငယ္ စပ္စုလိုက္ သည္။
“ခင္ဗ်ား တေန ့ကို အံုနာခ ဘယ္ေလာက္ ေပးရလဲဗ်။ အံုနာခ ဖယ္ၿပီးရင္ေရာ တစ္ေန ့ကို ဘယ္ေလာက္ က်န္လဲဗ်။ သိခ်င္လို ့ပါ။ ”
“အံုနာခကေတာ့ တစ္ေန ့ကို ရွစ္ဆယ္ ေပးရတယ္ဗ်။ တခ်ိဳ ့ေနရာေတြမွာေတာ့ ကိုးဆယ္ေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီ။ အံုနာခ ဖယ္ၿပီးရင္ တေန ့ကို သံုးေလးရာေတာ့ အနည္းဆံုး က်န္ပါတယ္။ စားၿပီးေသာက္ၿပီးေပါ့။ တခါတေလ သံုးရာေက်ာ္ေလာက္ ရၿပီးရင္ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ျပန္္္္္္္္္္္ နားေတာ့တာပဲ။တခ်ိဳ ့လူေတြက ကၽြန္ေတာ္ တို ့ကို ဆိုကၠား သမားဆိုၿပီး အထင္ေသးတတ္ၾက တယ္။ ဂုဏ္မရွိေပမဲ့ မိသားစု ေခ်ာင္ေခ်ာင္ လည္လည္ ေနႏိုင္ စားႏိုင္ပါ တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဆို ကေလး ေျခာက္ေယာက္ ရွိတယ္။ အႀကီးဆံုးသမီးက တကၠသိုလ္ တက္ေနၿပီေလ။ တစ္ အိမ္လံုးကို ကၽြန္ေတာ္ပဲ ဆိုကၠား နင္းေကၽြးေနတာ။ တစ္လကို တစ္ေသာင္းေက်ာ္ေလာက္ေတာ့ အသာေလး ရွာႏိုင္တယ္ဗ်။”
ေနပူထဲတြင္ အားမာန္အျပည့္ျဖင့္ နင္းေနေသာ ဆိုကၠားသမားကို အထင္ႀကီး ေလးစားစြာ သူ ေမာ့ၾကည့္မိ သည္။ သူ ့ကို ၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ရင္ထဲမွာေတာ့ ႏြမ္းလ်လ်။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ပိုက္ဆံပါမလာ၍ မိန္းမက သိပ္မၾကည္ေပ။ ခရီးစရိတ္ပါ ထပ္ကုန္တာမို ့ ပိုၿပီး ခံစား ေနရပံုမ်ိဳး။ သူ ့ကို ေျပာမရေတာ့ ကေလးေတြဘက္ လွည့္မဲေတာ့သည္။
“စာက်က္ခိုင္းတာ မက်က္ပဲ ေလွ်ာက္ကစားေနၾကတယ္။ အိမ္ေပၚတက္ၿပီး စာက်က္စမ္း။ စာတတ္မွ နင္ တို ့ ေကာင္းေကာင္း မြန္မြန္ ေနရမွာ။ စာမတတ္ရင္ နင္တို ့ ဆိုကၠား နင္းရလိမ့္မယ္။”
သူမေနႏိုင္စြာ တစ္ခြန္း ၀င္ေျပာမိသည္။
“ေအး ဆိုကၠားသမား ျဖစ္ေတာ့လည္း ေကာင္းသားပဲ မိန္းမရဲ့”
“ကေလးေတြကို ဆံုးမေနတာ ရွင္က မဟုတ္တာေတြကို ဘာကိစၥ ၀င္ေျပာေနရတာတံုး”
ဟုတ္တာေတြ ေျပာေနတာဟု ေျပာလိုက္ခ်င္ေပမဲ့ မိန္းမႏွင့္ အျငင္းမပြား လိုေသးတာက တစ္ေၾကာင္း၊ ကေလးေတြ ကို ဆံုးမေနခ်ိန္မွာ ဖ်က္စီးသလို ၀င္မေျပာသင့္တာက တစ္ေၾကာင္းမို ့ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ႏႈတ္ပိတ္ ေနလိုက္ပါသည္။ ဆိုကၠားသမား တစ္ေယာက္၏ ၀င္ေငြသည္ စား၀တ္ေနေရး ျပသနာမ်ားကို ေျဖရွင္း ရန္ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ လံုေလာက္ေၾကာင္းကိုေတာ့ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ မိန္းမအား သိေအာင္ ေျပာျပရပါ အံုးမည္။
(တစ္မ်က္ႏွာ မဂၢဇင္း ၀တၳဳတို)
၁၉၉၇ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ၊ သေျပ မဂၢဇင္း
0 comments:
Post a Comment