ျမန္မာ မာတီပလိုင္းအဖြဲ ့(MMG) နဲ ့ သဒၶါဓိက လူငယ္အဖြဲ ့ရဲ့ စုေပါင္း ေရလွဴဒါန္းပြဲကို ၂၃.၅.၁၀ ေန ့က ရန္ကုန္တိုင္း ဒလၿမိဳ ့နယ္ ဘက္မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ MMG အဖြဲ ့ရဲ့ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ေရလွဴဒါန္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ MMG ၏ ပထမအႀကိမ္ ေရလွဴပြဲကို ၂၀.၅.၁၀ ေန ့က ဒလၿမိဳ ့နယ္ဘက္မွာပဲ သြားေရာက္ လွဴဒါန္းခဲ့တာပါ။
ပထမအႀကိမ္က PMG ေရသန္ ့ဘူးေတြနဲ ့အတူ ဓာတ္ဆား၊ ၀မ္းပိတ္ေဆး စတာေတြကိုပါ လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။ ရံုးဖြင့္ရက္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ကၽြန္မ မလိုက္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒုတိယအႀကိမ္မွာမွ လိုက္ပါျဖစ္ခဲ့တာပါ။
ခုတႀကိမ္ လွဴဒါန္းတဲ့ ေရသန္ ့ဘူးေတြက Toki ေသာက္ေရသန္ ့ကပါ။ ၂၃.၅.၁၀ မနက္ ၉နာရီမွာ ပန္းဆိုးတန္း အထက္ဘေလာက္က Super King လားရွိဳး ခုႏွစ္လႊာ ေပါက္စီႏွင့္ ကေဖးဆိုတဲ့ ဆိုင္ေလးမွာ ခ်ိန္းဆိုထား ၾကတာပါ။ မနက္ ၉နာရီေက်ာ္မွာ လိုက္ပါၾကမဲ့သူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား တဖြဲဖြဲနဲ ့ ေရာက္လာၾကပါတယ္။
မိန္းကေလးထဲက ကၽြန္မ ေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္ ညီမေလး ျမေလးသွ်င္ ေရာက္လာပါတယ္။ မရင္ေသြးဦး လည္း လာမယ္ ေျပာပါ တယ္။ ၉နာရီခြဲခါနီးမွာ ကိုနဂါး၊ ကိုသစ္ကိုတို ့ ဦးေဆာင္တဲ့အဖြဲ ့က ဆင္ေရတြင္းမွာ ရွိ တဲ့ Toki ေသာက္ေရသန္ ့ကို သြားသယ္ၾကပါ တယ္။
ကိုလင္းေအာင္ျပည့္ကေတာ့ အခ်ိန္နီးမွ ကိုသစ္ကိုက MMG ရင္ထိုး Sticker လုပ္ခ်င္တယ္။ Vinyl လုပ္ခ်င္ တယ္လို ့ လွမ္းဂ်ီက် ထားတာေၾကာင့္ မနက္ပိုင္းမွ အသည္းအသန္ အင္တာနက္ဆိုင္ ေျပးၿပီး ဓာတ္ပံုေတြယူ Vinyl လုပ္၊ Sticker Paper ေျပး၀ယ္ၿပီး Print ထုတ္နဲ ့ အလုပ္ရွဳပ္ေနပါတယ္။
ကၽြန္မတို ့ ကိုအလင္းေစတမန္တို ့ သွ်င္တို ့ကေတာ့ သူတို ့ကို ေစာင့္ရင္း MMG တစ္နွစ္ျပည့္မွာ ဘာလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲဆိုၿပီး ထိုင္ စကားေျပာရင္း စိတ္ကူးနဲ ့ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာေတြကို ေဆြးေႏြးေနၾကတာပါ။ ပထမ အစီ အစဥ္က ဒလဘက္ကို ၁၁နာရီခြဲ ဇက္နဲ ့ကူးဖို ့ စီစဥ္ထားတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ေရသြားျဖည့္ေနတဲ့ ကိုနဂါးတို ့ က ဖုန္းဆက္လာပါတယ္။
ေရသန္ ့ကားေတြက Weight မ်ားေတာ့ ဇက္ အတက္အဆင္း အဆင္မေျပမွာစိုးလို ့ လွိဳင္သာယာဘက္ကပဲ သြားၾကမွာမို ့ ကၽြန္မတို ့ေတြ ကို သူတို ့ရွိတဲ့ ဆင္ေရတြင္းကို လိုက္လာခဲ့ဖို ့ ကိုလင္းေအာင္ျပည့္ကို လွမ္းေျပာ တာပါ။ အဲဒီအခိ်န္မွာပဲ ကိုလင္းေအာင္ျပည့္ရဲ့ Vinyl ေတြ Sticker ေတြ ရလာတာမို ့ ကၽြန္မတို ့သြားဖို ့ စီစဥ္ ထားတဲ့ ကားနဲ ့ ဆင္ေရတြင္းကို လိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ပထမအႀကိမ္ ေရလွဴခ်ိန္က လိုက္ၿပီး လုပ္အားေပးခဲ့ရာက ခါးနာသြားတဲ့ ကိုရာ၀ဏၰကလည္း သြားမဲ ့သူအခ်ိဳ ့ ကို ေရယူတဲ့ေနရာအထိ လိုက္ပို ့ေပးသြားခဲ့ပါေသးတယ္။ လုပ္အားေပးတဲ့သူေတြ စီးဖို ့အတြက္ Lite Ace တစ္စီး စီစဥ္ထားၿပီး ေရသန္ ့ တင္တဲ့ကားကေတာ့ ကားႀကီး ၁စီး၊ ကားေလး ၁စီး အားလံုးေပါင္း ၃စီးဟာ ေန ့ လည္ ၁၂နာရီ တိတိမွာ ဆင္ေရတြင္းက စထြက္ခဲ့ပါတယ္။
လွိဳင္သာယာဘက္က သြားရတဲ့အတြက္ ခရီးက နဲနဲ ပိုေ၀းသြားပါတယ္။ တြံေတးဘက္ကို ျဖတ္ၿပီးေတာ့မွ ဒလ ကို သြားရတာမို ့လို ့ ေလ။ ကၽြန္မတို ့ သြားရမဲ့ေနရာကို ေျပာျပေပးမဲ့ ကိုလင္းေအာင္ျပည့္ မိတ္ေဆြေတြက ဒလၿမိဳ ့နာရီစင္ထိပ္မွာ ဆိုင္ကယ္နဲ ့ လာႀကိဳပါ တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒလၿမိဳ ့ အမွတ္ ၉ ရပ္ကြက္ကို ေရာက္ခဲ့ပါ တယ္။ အဲဒီကို ေရာက္ခ်ိန္မွာ ေန ့လည္ ၁နာရီခြဲေက်ာ္ပါၿပီ။
ပထမအႀကိမ္တံုးက ကားဘီးေပါက္တာေၾကာင့္ ညေန ၃နာရီမွ ေရ စေ၀ရတယ္လို ့ ေျပာပါတယ္။ ပထမဆံုး ကၽြန္မတို ့ ေရသြားေ၀တဲ့ အမွတ္ ၉ ရပ္ကြက္နဲ ့ အမွတ္ ၁၁ ရပ္ကြက္က ကပ္ရပ္ပါ။ သူတို ့ဆီမွာ တကယ့္ကို ေရရွားတာပါ။ ေသာက္ေရ လိုခ်င္ရင္ ၂မိုင္ေက်ာ္ ေ၀း တဲ့ ေနရာအထိ သြားခပ္ရတာပါ။ အဲဒီ သေျပကုန္းဘက္ ကေတာ့ အိမ္ေျခနည္းေတာ့ ေသာက္သံုးေရ လံုေလာက္ပါေသးတယ္တဲ့။
သံုးေရကလည္း စိမ္းေတာက္ေနတာပါပဲ။ ေရညိႈေတြ အရမ္းမ်ားတဲ့ အစိမ္းေရာင္မ်ိဳး ေပါက္ေနတာပါ။ အဲဒီေရနဲ ့ ထမင္းခ်က္ရင္ ထမင္းေတာင္ အစိမ္းေရာင္ ေပါက္တယ္လို ့ သူတို ့က ေျပာၾကပါတယ္။ အမွတ္ ၉ ရပ္ကြက္ နဲ ့ အမွတ္ ၁၁ ရပ္ကြက္ ၂ခုမွာ ကၽြန္မ တို ့ ေရသန္ ့ဘူး ၃၀၀ လွဴခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္မ ကေလးေတြကို ေပးခ်င္လို ့ဆိုၿပီး ထုတ္လာတဲ့ မုန္ ့ထုတ္ေလးေတြလည္း ေ၀ေပးခဲ့ပါေသး တယ္။ မုန္ ့ ၃-၄မ်ိဳးကို အိတ္ေလး ေတြ နဲ ့ ျပန္ ထုတ္ထားတာပါ။ ပါလာတာ အားလံုးမွ မုန္ ့က အထုတ္ ၁၀၀ထဲပါ။ ေ၀ေန ရင္းနဲ ့ ယူတဲ့ကေလးေတြ မ်ားလာၿပီး မုန္ ့ထုတ္ မေလာက္လို ့ ကၽြန္မ သူတို ့ၾကားက မနည္း ထြက္ေျပး လာရပါေသးတယ္။
ေနာက္ၿပီး ေရလာယူတဲ့သူေတြကို ဓာတ္ဆားလည္းေ၀ခဲ့ေသးပါတယ္။ အိမ္ေျခ ၂၅၀ ေလာက္ရွိတယ္ဆိုၿပီး ကိုသစ္ကိုတို ့က အထုတ္ ၂၅၀ စီစဥ္ခဲ့တာပါ။ ေရေ၀တဲ့ေနရာကို ၀င္ရတာ လမ္းအရမ္းဆိုးပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္မတို ့ ရန္ကုန္က ထြက္ထဲက ရြာလိုက္တဲ့မိုး က သည္းႀကီးမည္းႀကီးပါပဲ။ ဒလကို ၀င္မွ နဲနဲ တိတ္သြားတာ ပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီရပ္ကြက္ ၂ခုကို ေရေ၀မၿပီးခင္မွာပဲ မိုးက ထပ္ရြာခ်တာမို ့ အားလံုး စိုရႊဲကုန္တာပါပဲ။
ေယာက်ာ္းေလးေတြကေတာ့ ေရသန္ ့ဘူးေတြ ကိုယ္တိုင္တင္ ကိုယ္တိုင္ခ် ကိုယ္တိုင္ လိုက္ထည့္နဲ ့ ကုသိုလ္ ေတြ အမ်ားႀကီး ရမွာ ျဖစ္သလို ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း ပင္ပန္းၾကပါတယ္။ ပထမအႀကိမ္ေရာ ဒုတိယအႀကိမ္ ေရာ ဒီလူေတြက ျပန္ပါတာမို ့ သူတို ့ကေတာ့ ပိုပင္ပန္းပါတယ္။
ေရေ၀ၿပီးလို ့ ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ ကားက ျပန္တက္မႏိုင္ပါဘူး။ လယ္ကြင္းေတြ ခ်ိဳင့္ခြက္ေတြထဲ ရုန္းၿပီး ဆင္း သြားတဲ့ ကားႀကီးက ျပန္အတက္မွာ နစ္ပါတယ္။ နစ္ေနတဲ့ကားကို နယ္ခံလူေတြရယ္၊ လုပ္အားေပး အဖြဲ ့ေတြ ရယ္ ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကိဳးပန္းၿပီး မနည္း တြန္းတင္ၾကရပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေနရာကို မသြားခင္မွာ မနက္စာစားဖို ့ ဒလ ဆိပ္ကမ္းဘက္ကို ျပန္သြားရပါတယ္။ ဘာလို ့လဲဆို ေတာ့ ညေန ၄နာရီ ထိုး ေနမို ့ မေျပာၾကေပမဲ့ အားလံုးက ဗိုက္ဆာေနၾကပါၿပီ။ ဒလ ကူးတို ့ဆိပ္နားက ေဒၚရွမ္း ဆိုတဲ့ ထမင္းဆိုင္ေလးမွာ ထမင္းစားျဖစ္ၾက ေတာ့ ၄နာရီခြဲလုလု ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ။
ထမင္းစားၿပီးခ်ိန္မွာ ေရကုန္သြားတဲ့ ကားတစ္စီးက ျပန္ဖို ့ ဇက္ဆိပ္မွာ က်န္ေနခဲ့ပါတယ္။ က်န္တဲ့သူေတြက ေနာက္ထပ္ ေ၀မဲ့ ရပ္ကြက္္တစ္ခုကို သြားပါတယ္။ အဲဒီမွာ မေျပာမဆိုနဲ ့ က်န္ေနခဲ့တာကေတာ့ ကၽြန္မတို ့ MMG ရဲ့ အကိုႀကီး ကိုအလင္းေစတမန္ပါ။ မေျပာမဆိုနဲ ့ က်န္ေနခဲ့တာမွ သူ ့အိတ္ထဲမွာ ပိုက္ဆံ တျပားမွ မက်န္တာကို မသိပဲ က်န္ေနခဲ့တာပါ။ သူ ့ပိုက္ဆံေတြက အလုပ္မ်ား ခ်ိန္က ခဏ အပ္ထားတဲ့ ညီမေလး သွ်င္ ရဲ့ အိတ္ထဲမွာေလ။ အိမ္ကို ဘယ္လို ေရာက္ေအာင္ ျပန္မယ္ေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး။
ေနာက္ရပ္ကြက္က ပြဲစားတန္းဆိုတဲ့ အမွတ္ ၁၄ရပ္ကြက္ေလးမွာပါ။ သူတို ့ရပ္ကြက္ကို လာတဲ့ လမ္းမွာ ေသာက္ေရကန္ ၃ကန္ ေတြ ့ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၂ကန္က ေရလံုး၀ မရွိပဲ အလယ္ကၽြန္း ေသာက္ေရကန္ဆိုတဲ့ ၁ကန္ကေတာ့ ကန္လယ္မွာ ၾကာေတြ အမ်ားအျပား ရွိေနေပမဲ့ ေရနဲနဲပါးပါး ခပ္လို ့ရပါေသးတယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့ သံုးေရ ေတာ့ ရပါေသးတယ္။
လမ္းမွာ ကၽြန္မတို ့လို ေရလာလွဴတဲ့ အဖြဲ ့ ၃-၄ဖြဲ ့ေတြ ့ခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိဳ ့က သံတိုင္ကီေတြ၊ စည္ပိုင္းေတြနဲ ့ သံုးေရ လာလွဴတာပါ။ ကၽြန္မတို ့ရဲ့ လက္က်န္ေရ ပံုး၂၀၀ကို ဒီရပ္ကြက္ေလးမွာပဲ ျဖတ္ၿပီး ေပးခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ညေန ၆နာရီေက်ာ္ၿပီမို ့ ေမွာင္စ ျပဳလာၿပီေလ။ ကားကူးတဲ့ ဇက္က ညေန ၆နာရီ ေနာက္ဆံုး ဆိုတာေၾကာင့္ ေရသန္ ့ကားေတြ ကၽြန္မတို ့လာတဲ့ ကားေတြက ဒလဘက္က ျပန္ကူး မယ္ စိတ္ကူးထားေပမဲ့ မမွီေတာ့ပါဘူး။
လွိဳင္သာယာဘက္က ျပန္မွ ရေတာ့မွာမို ့ ကၽြန္မတို ့ မိန္းကေလးေတြနဲ ့ တခ်ိဳ ့သူေတြ ဒလဘက္ကမ္းကေန လူကူးဇက္နဲ ့ ျပန္ဖို ့ စီစဥ္ ၿပီး လမ္းခြဲၾကပါတယ္။ ကိုလင္းေအာင္ျပည့္၊ ကိုသစ္ကို၊ ကိုနဂါးတို ့ကေတာ့ ေသာက္ေရသန္ ့ဘူးေတြ ျပန္အပ္ရအံုးမွာမို ့ ကားေတြနဲ ့ ပဲ ျပန္ဖို ့ က်န္ေနခဲ့ပါေတာ့တယ္။
အားလံုး ဒလဘက္ကမ္းမွာပဲ လူစု ခြဲခဲ့ၾကတာပါ။ ခရီးစဥ္တစ္ခုလံုးမွာ စိတ္ေအးခ်မ္း ၾကည္ႏူးစြာနဲ ့ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ ့စြာ ၿပီးဆံုးသြား ခဲ့ပါတယ္။ ပီတိေတြ ၾကည္ႏူးမႈေတြလည္း ျဖစ္ရပါတယ္။ အားလံုးရဲ့ အလွဴလည္း အထေျမာက္ ေအာင္ျမင္ခဲ့တာ မို ့ ေရလွဴေသာ သူမ်ား ေရာ၊ မလွဴျဖစ္တဲ့ သူေတြေရာ ၀မ္းသာ ၾကည္ႏူး သာဓုေခၚႏိုင္ေအာင္ ရည္ရြယ္ၿပီး ဒီစာမူေလးကို ကၽြန္္မ ေရးတင္ျဖစ္တာပါ။
ဒီခရီးစဥ္ကို စာေမးပြဲ နီးလို ့ စာက်က္ေနရတဲ့ၾကားကေန ကၽြန္မ ဂ်ီက်လို ့ လိုက္လာၿပီး စိတ္ပါလက္ပါ ကူညီေပးခဲ့တဲ့ ညီမေလး ျမေလးသွ်င္၊ Victoria Shopping Mall မွာ စီးရီးေခြ အသစ္ထြက္လို ့ လက္မွတ္ထိုးပြဲ ရွိတဲ့ ၾကားကေန MMG အတြက္ လိုက္ပါ ကူညီ လုပ္အားေပးတဲ့ ကိုနဂါး၊ အျခားအျခားေသာ လူမႈေရး ကိစၥ မ်ားကို ထားရစ္ကာ စိတ္ပါလက္ပါ ကူညီေပးခဲ့ၾကေသာ သဒၶါဓိက အဖြဲ ့၀င္ မ်ားႏွင့္ လိုက္ပါ ကူညီၾကေသာ MMG အဖြဲ ့၀င္မ်ားကို အားလံုး ကိုယ္စား ကၽြန္မက ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း ေျပာၾကားရင္း ……….
23.5.10
11:50 pm
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment